BEYPAZARI

ANKARA İLİ BEYPAZARI İLÇESİ

BEYPAZARI İLÇE TANITIM

beypazarı

abkara beypazarı

beypazarı ankara

beypazarı resimler

beypazarı fotoğraflar

beypazarı manzaralar

beypazarı görüntüler

beypazarı haber

beypazarı harita

beypazarı video

beypazarı spor

beypazarı evleri

beypazarı maden suyu

beypazarı ulaşım

beypazarı iklim

beypazarı turizm

beypazarı otel

beypazarı yurt

beypazarı pansiyon

beypazarı konaklama

beypazarı konut

beypazarı emlak

beypazarı daire

beypazarı arsa

beypazarı toki

beypazarı lojman

beypazarı kiralık

beypazarı satılık

beypazarı sağlık

beypazarı hastahanesi

beypazarı devlet hastahanesi

beypazarı kaymakamlık

beypazarı belediye

beypazarı nüfus

beypazarı emniyet

beypazarı meb

beypazarı eğitim

beypazarı okul

beypazarı kurs

beypazarı lisesi

beypazarı ekonomi

beypazarı sanayi

beypazarı ticaret

beypazarı tarım

beypazarı hayvancılık

beypazarı dağları

beypazarı suları

beypazarı dernek

beypazarı yemekleri

beypazarı doğa

beypazarı gezi

beypazarı tatil

beypazarı kültür

beypazarı sanat

beypazarı

 BEYPAZARI İLÇE TARİH

BEYPAZARI TARİHİ

 Beypazarı Ankara´nın 100 Km batısında, eski Ankara-İstanbul yolu üzerinde bulunmaktadır. Geçmişte olduğu gibi bugün de Ayaş, Güdül, Nallıhan 

ve Kıbrıscık İlçelerinin ortasında sosyal, kültürel ve ekonomik merkez olma özelliğini korumaktadır. Anadolu´nun tarihi seyrine baktığımızda, Beypazarı ilçesine ilk çağda HİTİT, FRİG, GALAT, ROMA, BİZANS, daha sonra da ANADOLU SELÇUKLU ve OSMANLILAR´ın egemen oldukları görülmektedir. Beypazarı, Roma döneminde, İstanbul´u Ankara ve Bağdat´a bağlayan önemli büyük tarihi geçit yolları üzerinde bulunmaktadır. İlk adı LAGANİA´dır. Bilge UMAR ‘ın Türkiye´deki “Tarihsel Adlar” adlı kitabında Lagania´ nın anlatımı yapılmış ve ‘Kaya Doruğu Ülkesi´ anlamına geldiği sonucuna varılmıştır. M.S. 6.yy´ a kadar adı Lagania olan Beypazarı´nın adı bu tarihten sonra değişmiştir. M.S. 491-518 yılları arasında hüküm süren Doğu Roma (Bizans)

 imparatoru Anastasios´un o dönemlerde piskoposluk merkezi olan Lagania´ yı ziyaretine atfen şehrin adı, “Lagania-Anastasiopolis” ( ANASTASİOS kenti ) olarak değişiyor. Türklerin Sultan Alparslan komutasında Anadolu´ya girmesinden kısa bir süre sonra Marmara´ya ulaşmaları ile Beypazarı da ilk Türk akıncıları ile karşılaşmıştır. Selçuklu yönetimindeki Beypazarı, konum itibarı ile sık sık göç eden Türkmen boylarına yurt olmuştur. Bu boylardan en önemlisi Kayı boyudur. Selçuklu Sultanlığı´nın kendilerine yurt olarak yer gösterdiği bu Türk boyu, Gazi Gündüzalp yönetiminde ilk önce Ankara civarına yerleşmiştir. Osmanlı Devleti´nin kurucusu 

olan Osman Bey´in dedesi Gazi Gündüzalp´in mezarının Beypazarı´nın Hırkatepe köyünde olduğu bilinmektedir. Selçuklular döneminde Beypazarı, İstanbul-Bağdat yolu üzerinde önemli bir ticaret merkezi olmuştur. Beypazarı, Orhan Bey´in Ankara´yı alması ile Hüdavendigar (Bursa) Sancağı´na bağlanarak Osmanlı yönetimine geçmiştir. Beypazarı 1868 yılından itibaren siyasi yönetiminde yer değişikliği ile Ankara´ya bağlı bir kaza olarak önemini sürdürmüştür. Osmanlı Devleti´nin toprak rejimi ve askeri sisteminin bel kemiğini oluşturan Tımarlı (Anadolu) Sipahi Merkezleri´nden birisi olan Beypazarı;

 yöredeki Sipahi Beyi´ne ve ticari, ekonomik hayatın yoğunluğuna istinaden BEĞ BAZARI diye adlandırılmıştır.

 EVLİYA ÇELEBİNİN SEYAHATNAMESİNDE BEYPAZARI

 Evliya Çelebi, Seyahatnamesi´nde (Hicri 1058 Miladi 1638) Beypazarı´ndan şöyle bahseder: " İlk kurucusunu bilmiyorum. Fakat ilk fatihi Kütahya beylerinden Germiyanoğlu Yakup Şah´ın veziri Dinar Hezar´dır. Onun için şehre “Germiyan Hezar” da derler. Haftada bir gün güzel süslü bir pazar kurulup, bütün kıymetli eşyalar bulunur. Halkının uğraşları tiftik keçisi olduğundan, pazarında sof çok satılır. Müşterisi vardır. Senede bin kantar sof ipliği satılır. Sofu olmaz fakat güzel mümeyyizi olur. Pazarına her hafta etraf köylerinden 10 bin insan toplanır. Şehir Anadolu toprağından Engürü sancağı hududunda olup, İstanbul´da kim Şeyhülislam olursa ona has olur.

 Padişah hasından ayrılmadır. Müftü tarafından hakimi subaşısıdır. 150 akçelik kazadır. Senelik kadısına yedi kese gelir getirir. Damga emini, Sipahi Kethüda yeri ve Yeniçeri Serdarı vardır. Fakat kale ağası ve neferi yoktur. Kalesi bir dere içinde olup, iki tarafı balık sırtı gibi kaya üzerindedir. Genişliğini bilmiyorum. Aşağıda şehir iki geniş dere içinde olup 20 mahalle 41 mihraptır. Fakat öyle mükellef camileri yoktur. Çarşı içinde cami güzeldir (Paşa Camii). Hepsi 3060 tane iki katlı evleri vardır. Duvarları kerpiçtendir. Yüzeyleri tahta ile kaplıdır. Medrese Darulhadis ve Darulkurrası vardır. Çünkü talebe bilginleri çoktur. Medreseleri kargir değildir. 70 adet çocuk mektebi vardır. Çocukları gayet temiz ve olgun olup, 700´ ün üzerinde hafızı vardır. Bir Şeyhülislamı var ki; 

bütün bilginler onunla ilmi tartışmaya girmekten acizdirler. Nakibüleşrafı fadıl değil fakat, gayet cömert bir kimsedir. Halkının çoğu bilginlerdir. Hepsi renk renk sof giyerler. Türk şehri olduğundan halkı Oğuz taifesidir. Yani Türk kavmi demenin güzel bir ifadesidir. Yedi tane hanı vardır. Çarşı içindeki güzel bir han yanmıştır. Hamamları, 600 dükkanı vardır. Çarşıda kasaplar içinden akan dere kenarında hafta pazarı olur. Dere burada şehrin aşağı tarafından akarak bir nehir vasıtası ile Sakarya´ya dökülür. Şehir yüksek yerde olduğundan caddeleri kumsalca ve kaldırımsızdır. Halkı garipsever ve cömert kişilerdir. Kadınları gayet edepli ve akıllı olurlar. Bağ ve bahçesi çoktur.

 Bostanlarından bir çeşit kavun olur ki lezzetinden adamın damağı yarılır. Misk ve hamamber gibi kokusu vardır. Şehir halkının çoğu bu kavundan zerde pişirir. İçine tarçın ve karanfil korlar. Muaviye´nin icat ettiği zerdeden tatlı bir zerde olur. Bir çeşit yeşil armudu olup, yuvarlak olduğu gibi dördü beşi de bir okka gelir. Gayet hoş ve suludur. İstanbul´a nice bin kutu armudu pamuklar içinde hediye gider. Bu armudun eşini acem diyarından başka yerde görmedim. Bir çeşit siyah arpası olur ki, gayet yağlıdır. Ata çok vermekten çekinilmelidir. Sahrasında pirinci olur ki, gayet pişkindir. Velhasıl etrafı geniş, eşyası ucuz ünlü bir şehirdir. Şeyh İvaz dede adında bir de türbesi vardır."

 BEYPAZARI İLÇE TURİZM 

Binlerce yıllık kültürel zenginliği ve doğal güzellikleriyle turizm cenneti olan Beypazarı, son yıllarda yaşanan değişim rüzgarıyla yerli ve yabancı turistlerin ilgi odağı olmaktadır. Turizmin canlandırılmasına yönelik gerçekleştirilen projelerle çehresi yenilenen Beypazarı'nı ziyaret edenlerin sayısı her geçen gün artmaktadır. 1800'lü yıllardan günümüze ulaşan tarihi konakların restore edilmesiyle açık hava müzesi görünümünü alan Beypazarı, el sanatları ve saray mutfağı tarzındaki yemekleriyle Türk Kültürü'nün mirasçısı olmaya devam etmektedir. "Telkari Sanatı" ile Beypazarı'nın adını yurtdışına duyuran gümüş işletmeciliğinin yanı sıra bakırcılık,yorgancılık,dokumacılık gibi eski el sanatlarının da yaşatıldığı ilçede; turistler babadan oğula geçen geleneksel el sanatları

 atölyelerini gezme fırsatı bulmaktadırlar. Yöreye has Beypazarı güveci, etli dolma, höşmerim ve 80 katlı baklava gibi tescillenen lezzetler, turistik işletme haline getirilen tarihi konaklarda ziyaretçilerin beğenisine sunulmaktadır. Turizmde artan talep sonucunda Beypazarı'ndaki turistik tesislerin sayısı da artmaktadır. Restoran hizmetinin yanı sıra konaklama hizmeti de sunan 16 mekanla birlikte toplam 25 turistik işletmenin bulunduğu ilçede ziyaretçiler huzurlu bir tatil imkanı bulmaktadır. İlçedeki kapsamlı turizm ve tanıtım çalışmaları sonucunda gelen turist sayısı geçmiş yıllara oranla %1000 artmış bulunmaktadır. Resmi kayıtlar doğrultusunda 1999 yılında 2501 kişi iken, bu sayı 2005 yılı itibariyle 250.000 kişi olmuştur.

 BEYPAZARI İLÇE YEMEKLERİ

 Beypazarı, tarihi zenginliklerinin yanısıra yöresel yemekleriyle de ilgi odağı olmuştur.Anadolu'nun lezzetlerini barındıran yemekleri; sunumunun inceliği ve zarafetinden olsa gerek “İnce Takım” olarak adlandırılır.El yapımı tarhana çorbası, taş fırınlarda pişirilerek yine özel güveç kaplarında ikram edilen etli güveci, parmak kalınlığında damarsız ve ince kara üzüm yaprağına sarılan etli dolması, 80 kat ince yufkadan hazırlanan baklavası ve yöresel tatlısı olan höşmelimiyle bu zengin mutfak, tarihi konaklarda ziyaretçilere sunulur. Taş fırınlarda yapılan,tazeliğini bir sene koruyan,çay saatlerinin vazgeçilmez lezzetlerinden Beypazarı Kurusu, Türkiye'de sadece Beypazarı'nda üretilir. Beypazarı'nın tamamı tescilli bu yemeklerinin tarihi konaklarda servis edilmesi lezzetine lezzet katar. Her yıl geleneksel olarak düzenlenen Havuç ve Güveç Festivali'nde yöresel yemek yarışmaları düzenlenerek lezzetler ödüllendirilir. Beypazarı'ndaki zengin yemek kültürünün en önemli nedenlerinden biri, ilçenin tarım ürünlerinin zenginliğinden kaynaklanır. İstanbul, Ankara gibi merkezlerin domates, ıspanak, salatalık, marul, biber, havuç ihtiyacı da yine Beypazarı'ndan karşılanır. Organik tarımla üretilen ürünlerin hızla arttığı Beypazarı'nda hedeflenen, gübresiz,hormonsuz tarımın yaygınlaştırılması.Türkiye'deki havuç ihtiyacının %60'ını Beypazarı'nda yetiştirilen havuç karşılar. Havucun yan ürünleri olan; lokumu ve reçeli bu nedenle havuç suyu, lokumu ve reçeli Beypazarı'nın en değerli ürünlerindendir. Pekmezi ve cevizli sucukları da Beypazarı'nın yöresel ürünlerindendir ve bağlarda yetişen kaliteli üzümlerden yapılır.Beypazarı Güveci: Yöresel mutfağın en özel yemeklerinden olan Beypazarı Göveci; özenle hazırlandıktan sonra toprak kaplar içinde Taş fırınlarda pişirilerek yine toprak kaplarda servis edilir. Beypazarı Dolması: Beypazarı takım yemeklerinin orta direği olan Beypazarı Dolması'nın eşsiz lezzetinin sırrı, Beypazarı'nın taze asma yapraklarıyla sarılan özel dolma içi ve Beypazarılı hanımların hünerli ellerinde gizlidir.Beypazarı Baklavası: Yöre sofrasının baş tacı Beypazarı Baklavası'nın en önemli 80 kat ince yufkadan yapılmasına rağmen kalınlığının yalnızca 5-6 cm. olmasıdır. Her beş yufkadan sonra araya konan ceviz içiyle birlikte 4 saat pişirilen ev baklavaları, damaklarda bıraktığı unutulmaz tadıyla meşhurdur.Beypazarı Kurusu: İskoç bisküvisine rakip tereyağlı Beypazarı Kurusu çay saatlerinin ve kahvaltı sofralarının vazgeçilmezidir. Un, süt ve tereyağı ile yapılan Beypazarı Kurusu'nun en önemli özelliği ise dayanaklılığını bir yıl muhafaza edebilmesidir.Höşmelim: Un, süt, kaymak, tuz, yağ ve şeker karışımından yapılan Höşmelim; oldukça zahmetli bir uğraş gerektiren ancak lezzetiyle bu zahmete değen sofraların diğer bir tatlısıdır. Höşmelim'in yanı sıra yufka ile cevizle yapılan ve yağda kızartılan Perçem tatlısı da Beypazarı'nın farklı lezzetlerindendir.Beypazarı Havucu ve Havuç Lokumu: Ülkemizdeki havuç üretiminin %60'nı karşılayan Beypazarı; havuçtan üretilen Havuç Lokumu ve Havuç Suyu gibi yan ürünlerin çeşitliliği ile de Türkiye'nin adeta havuç deposudur.