ÇAMLIDERE

ANKARA İLİ ÇAMLIDERE İLÇESİ

ÇAMLIDERE İLÇE TANITIM

çamlıdere 

ankara çamlıdere

çamlıdere ankara

 çamlıdere resimler
çamlıdere fotoğraflar
çamlıdere manzaralar
çamlıdere görüntüler
çamlıdere haber
çamlıdere harita
çamlıdere video
çamlıdere spor
çamlıdere  ulaşım
çamlıdere iklim
çamlıdere turizm
çamlıdere otel
çamlıdere yurt
çamlıdere pansiyon
çamlıdere kon aklama
çamlıdere konut
çamlıdere emlak
çamlıdere daire
çamlıdere arsa
çamlıdere toki
çamlıdere lojman
çamlıdere kiralık
çamlıdere satılık
çamlıdere sağlık
çamlıdere hastahanesi
çamlıdere devlet hastahanesi
çamlıdere kaymakamlık
çamlıdere belediye
çamlıdere nüfus
çanlıdere emniyet
çamlıdere meb
çamlıdere eğitim
çamlıdere okul
çamlıdere kurs
çamlıdere lisesi
çamlıdere ekonomi
çamlıdere sanayi
çamlıdere ticaret
çamlıdere tarım
çamlıdere hayvancılık
çamlıdere dağları
çamlıdere akarsuları
çamlıdere gölleri
çamlıdere dernek
çamlıdere yemekleri
çamlıdere doğa
çamlıdere gezi
çemlıdere tatil
çamlıdere kültür
çamlıdere sanat
çamlıdere

ÇAMLIDERE İLÇE TARİH

 İlçe Tarihi ÇAMLIDERE ILÇESİ: Çamlıdere, Cumhuriyet döneminde kurulan ilçelerdendir. Çamlıdere ilçe merkezinin belgelere dayalı kısa tarihi hikayesi şöyledir: Kuz Viran Köyü: 1073 yılından itibaren Oğuz Türkmen boylarının Ankara coğrafyasında 

konar-göçer hayatları Anadolu Selçuklu Devleti’nin kurulması ile yerleşik köy hayatıyla devam eder. Günümüzde Çamlıdere ilçe merkezinin bulunduğu yer, Bizanslılar döneminde terkedilmiş “viran” bir yerleşme yeridir. Osmanlı vakıf belgelerindeki tabirle “ıssız” bir bölgedir. Bölgenin ormanlık ve engebeli arazisi iskan için elverişli değildir. Civarda terkedilmiş viran köylere ve yeni iskana açılan köyler bulunmaktadır. Anadolu Selçukluları döneminde tamamen ıssız olan bölge Osmanlıların ilk dönemlerinde de ıssız kalır. Osmanlı’nın önemli iskan metodunun öncüleri olan “Horasan meşrepli” bey, dede, baba, ahi, şeyh, gazi, alp ve bacı unvanlı “gazi-dervişler” 

Anadolu’da ıssız kalan bölgeleri “şenlendirmek” için “zaviye” kurarlar. Kurdukları zaviyelerin etrafında zaman içinde nüfus çoğalır ve yeni iskan sahaları açılır. Asya’da başlayıp, Anadolu’ya kadar uzanan Moğol istilası sonucu Semerkand, Buhara, Horasan ve İran bölgesinde bulunan “Seyyid”, “Bekri” ve “Faruki” şecereli aileler Anadolu’ya, özellikle batıya doğru hicret eder. Oğuz Türkmen boyları bu aile fertlerini kendilerine rehber edinirler ve varlıklarını iki cihanda da büyük bir nimet olarak kabul ederler. Semerkand şehrinden ve Hz. Ömer (r.a)’in soyundan Şeyh Ali ailesi ile birlikte bölgeye gelir ve yerleşir. Şeyh Ali’nin bölgeye yerleşmesi tahminen 

Ankara Savaşı’ndan sonradır. Şeyh Ali’nin Çamlıdere bölgesinde ki hayatı ile ilgili ilk belge 1463 yılına ait Ankara Tahrir Defteri’dir. Fatih Sultan Mehmed dönemine ait bu vakıf kaydından Şeyh Ali’nin Kuz Viran Köyü’nde yarım çiflik yeri ve bir değirmeni mülk edindiğini, bu mülkleri de vakf ettiğini, vakfa da evlatlarını mütevelli tayin ettiğini öğreniyoruz. 1463 yılında kurduğu vakfa ismi zikredilmeyen ve zaviye şeyhi olan oğlu tasarruf eder. Bu yıllarda Kuz Viran Köyü, Ankara Sancağı’na bağlı “Mudrıb/Muzrıb” idari birimine bağlıdır. “Kuz/Guz Viran” sabah güneşi almayan, kuzeyde olan virane yer anlamına gelmektedir. 1530 yılında ise Şeyh Ali Semerkandi 

hazretlerinin soyundan gelenlerin sayısı sekiz kişi olup, adına Kuz Viran Köyü’nde bir cami yaptırılır ve Kuz Viran Köyü de Yabanabad kazasına bağlanır. 1571 yılında ise Şeyh Ali Semerkandi hazretlerinin soyundan gelenelerin sayısı onyedi kişi olup, her türlü vergiden muaf tutulurlar. Şeyh Ali Semerkandi hazretlerine atfedilen, “Sığırcık Suyu” olarak anılan ve tescilli olan bu suyun kullanım hakkı şeyhin evlatlarına verilir. Bu suyu almak için Kırım’dan, Balkanlar’dan ve diğer vilayetlerden özel heyetler Kuz Viran Köyü’ne gelir. Bu özelliğinden dolayı da Kuz Viran Köyü, “Kuzviran Şeyhler” ve daha sonra da “Şeyhler” adını alır. Kuzviran Şeyhler Köyü: Zaman içinde Şeyhler Köyü’nde nüfus çoğalır ve çevre köylerden gelen aileler yerleşir. Şeyh Ali Semerkandi

 Dergahı’nda tasavvufi hayat devam eder. Şeyhler Köyü aynı zamanda bölgenin bir ilim merkezi olur. Şeyh Ali Semerkandi hazretleri evladından çok sayıda alim yetişir. Hatta Şeyh’in evladından bazı aile reisleri irşad amaçlı olarak hicret eder ve Yabanabad kazasının diğer köylerine yerleşerek dergah kurarlar. Maktul Mustafa Paşa, Şeyhler Köyü’nde bir cami yaptırır ve vakıf kurar. Vakıf kayıtlarında ve 1837 tarihli bir belgede “Yabanabad kazasına tabi Şeyhler köyünde Maktul Mustafa Paşa Camii müezzinliğinin tevcihi”ne rastlıyoruz. 1840 yılında Yabanabad kazasının nüfusu en yoğun yerleşmesi olan Şeyhler Köyü’nde 123 vergi hanesi ikamet etmektedir.

 “Sipahilik” olan Şeyhler Köyü’nde 1840 yılında bir medrese ile ilköğretim eğitimi veren bir sıbyan mektebi bulunmaktadır. 1840 yılı Şeyhler Köyü Temettuat Defteri’nde şu ifade yazılıdır: “Karye-i mezkur sükkanı Hazret-i Ömeru’l-Faruk radıyallahü anhü Efendimiz hazretlerinin rabiatü’l-veled saadetleri Kutbu’l-arifin Gavsü’l-arifin Şeyh Ali kaddese sırruhü efendimiz hazretlerinin sülale-i tahirelerinden olub Sığırcık Suyu’na memur bulunmuş olduklarından ve bi mucibi talimatı seniyye evladı müşarün ileyhimden gayrane ve vakıf araziye mutasarrıf olanlarının arazileriyle arazilerinden hasıl olduğu temettuatları gösterilerek terkim olunmuş olmağla şerh verildi.” 1888 yılında Demirciviran Köyü’nde bulunan Şorba nahiye merkezinin Şeyhler Köyü’ne nakli talep edilir. Talep hakkında şu cevap verilir: “Şeyh Ali Semerkandi evladından olduklarını beyanla nüfus ve mülklerinin yazılmasına karşı çıkan Şeyhler karyesi ahalisine gerekli tebliğatın icrasıyla 

bir komisyon teşkil edildiği ve Şurba nahiye merkezinin Şeyhler karyesine nakli talebinin reddi.” 1899 yılında Fatih Dersiamlarından Mehmed Şakir Efendi ahali adına, Pazar kasabasında bulunan Yabanabad kaza merkezinin eskiden olduğu gibi Kızılcaviran Kaplıca Köyü’ne veya Şeyhler kasabasına nakli için Ankara Vilayeti’ne dilekçe verir. Bu belgede zikredilen “eskiden olduğu gibi” ibaresinden Kızılcaviran ve Şeyhler köylerinin Yabanabad kaza merkezliği yaptığını anlıyoruz. 1899 tarihli bir haritada ise Şorba nahiye merkezi Demirciviran Köyü’ndedir.

 1900 yılında Yabanabad kazasına bağlı Şorba nahiyesinin merkeze uzaklığı sebebiyle müşkilata düşülen tahsilat, umur-ı askeriye ve muamelat-ı inzibatiyenin kolaylaşması için Şeyhler karyesine nakli talep edilir. Aynı yıl Şeyhler Köyü’nde bir Rüşdiye mektebi açılması talep edilir. Bu talep üzerine Vilayetten şu cevap gelir: “Şorba nahiyesinin Şeyhler karyesinde rüşdiye açılması için tahsisat verilmesiyle muallim ve bevvab (hizmetli) tayini talebi hususlarında gereği yapılmak üzere öncelikle Şorba nahiyesinin nüfusu, okulları ve talebe sayısı hakkında bilgi verilmesi”. Şorba (Ali Dede Şeyhler) Nahiyesi: 1907 yılından sonra Şeyhler Köyü Yabanabad kazası Şorba nahiyesi merkezi olur. 

 1908 tarihli bir belgede “Şorba nahiyesi merkezi olan Şeyhler karyesinin büyüklüğü nedeniyle bir belediye teşkil edilmesi talep olunduğundan Şura-yı Devletçe gereğinin yapılması” istenir. Pazar Köyü’nde bulunan nahiye merkezinin Şeyhler Köyü’ne taşınması üzerine Ömer Efendi açıkta kalır ve nahiye müdürlüğüne başkası atanır. “Şorba Nahiyesi Kitabeti ve müdür vekaletinde bulunmuş olup açıkta kalan Ömer Efendi’nin bir nahiye müdürlüğüne tayini talebiyle ilgili Ankara Valiliği’nce gerekenin yapılması” istenir. Daha sonraki yıllarda bölgede 

“Şeyhler” adında yerleşme ismi çok olduğu için “Ali Dede Şeyhler” adını alır. 1913 tarihli bir belgede “Ankara vilâyeti dahilinde Yabanabad kazası Şorba nahiyesinde yangından zarar gören ahali için gerekli meblağın tesviyesi” istenir. Cumhuriyet’in ilk yıllarında da Yabanabad (Kızlcahamam) kazası Şorba nahiyesinin idari merkezi olan Ali Dede Şeyhler kasabası bölgede en önemli yerleşme birimidir. 1928 yılında Yabanabad kazası Şorba (Ali Dede Şeyhler)

 nahiyesine bağlı köyler şunlardır: Ahatlar, Acıca (Atça), Ada, Akkaya, Alakoç, Eldelek, Elmalı, Elvanlar, Alviran (Elviran), Üreğil, Özmüş, Evecik (Üyücek), İnceöz, Bardakçılar, Bayındır, Berçin Yayalar, Buğralar, Bükeler, Peçenek, Pelidçik, Tahtalar, Çamköy, Çatak (Berçinçatak), Çukurviran (Çukurören), Dereneci, Süleler, Şahinler, Şayi (Dörtkonak), Şeyhler Yayalar, Sarıkavak, Sorgun, Tatlak, Dağkuzviran (Dağkuzören), Doğancı, Doğanlar, Doymuş, Osmansin, Ali Dede Şeyhler (Çamlıdere), Avdan, Ayvaşıklar (Avşarlar), Kızık, Kusura (Kuyubaşı), 

Kalemler, Kınık, Kuşcular, Kıreneci (Gökbel), Kebeler (Gebeler), Kürd (Yediören), Müsellim, Mudrıb Ağacin, Mişeler (Meşeler), Viranköy (Örenköy), Yahşihan ve Yılanlı 1929 yılında Ali Dede Şeyhler kasabasında ilkokul açılarak eğitime başlar. Çamlıdere Bucağı: 1930 yılında Mülki teşkilatlanmada yeni değişiklikler yapılır. Yabanabad kazasının adı “Kızılcahamam” olarak değiştirilir. Kızılcahamam kazasına bağlı bazı köyler Çankırı-Orta kazası ile Çubuk ve Ayaş kazalarına bağlanır. Pazar, Güvem ve Çeltikçi köyleri ile daha önce nahiye merkezi olan Şeyhler (Şorba) “bucak” idari merkezi yapılır. Bucak merkezlerine Bucak Müdürü görevlendirilir ve 

Jandarma Karakolu konuşlandırılır, PTT acentalığı ile sağlık ocağı açılır. 1935 yılında “Çamlıdere” adını alır. 1948 yılında Çamkoru Orman Şefliği ile Peçenek Orman Şefliği kurulur. Çamlıdere İlçesi: Kızılcahamam ilçesine bağlı olan Çamlıdere nahiyesi, 02.12.1953 tarih ve 6191 sayılı kanunla ile 1953 yılında ilçe merkezi olur. Kanun metni şöyledir: “Ankara’da Çamlıdere, Erzurum’da Horasan adıyla iki yeni kaza kurulması.” 1964 yılında orta okul, 1975-1976 yıllarında da lise seviyesinde eğitim ve öğretime başlanılmıştır. 1958 yılında Çamlıdere Orman Şefliği, 1973 yılında da Benliyayla Orman Şefliği kurulur. 1979 yılında üç katlı Hükümet Konağı hizmete açılır. 

 ÇAMLIDERE İLÇE COĞRAFYA

 Çamlıdere İç Anadolu Bölgesinin kuzeyinde yer alan, Doğudan Kızılcahamam ilçesi, Batıdan Benli ve Kavaklı Dağları, Kuzeyden Gerede ilçesi, Güneyden Güdül ile Beypazarı ilçeleri ile çevrilidir.Yüzölçümü 650 kilometrekaredir. İlçenin deniz seviyesinden yüksekliği 1175 metredir. İklimi Batı Karadeniz ve İç Anadolu Bölgelerinin arasında bulunduğundan 

her iki bölgenin de iklimi tesiri altındadır. Yazlan kurak ve serin, kışlan kar ve yağmur yağışlı geçer.(Karasal iklim) İlçe arazisinin % 66 sı çam ve meşe ormanları ile kaplı olup, orman alanı 42.500 Hektardır. İlçede tabii göl ve akarsu bulunmamaktadır. Bayındır, Buğralar, Yahşihan, Doğancı, Doymuş, Yoncatepe, Tatlak, Bökeler, Elvanlar, İnceöz, Akkaya, Yediören, Gümele köyleri ile Peçenek Beldesi arasındaki vadiye Ankara'nın içme suyu ihtiyacını karşılamak amacıyla Çamlıdere Bayındır Barajı inşa edilmiş, söz konusu baraj Ankara'nın % 70 nin içme suyunu temin etmektedir. 

 Çamlıdere İlçesi Pelitçik Köyü mevkiinde 3 hektarlık bir alanda Dünyada sayısı çok az olan ve Türkiye’de bugüne kadar bilinmeyen taşlaşmış Çam,Meşe ve Ardıç ağaçlarından oluşan 23 Milyon yıl öncesine ait olduğu anlaşılan zengin fosilleşmiş-silisleşmiş bir fosil ormanı tespit edilmiştir. Söz konusu fosil ormanın jeolojik yönden Orman Florası örneklerinin nadir ve bol miktarda bulunması nedeniyle Dünyadaki diğer örnekleri gibi koruma altına alınarak açık hava müzesi ve jeoloji parkı haline getirilmesi halinde, Jeoloji Bilimleri öğrencilerine uygulamalı eğitim sağlayacağı gibi Ülkemizin ve yöremizin tanıtılmasında ve ekonomik yönden kalkınmasında önemli ölçüde katkı sağlayacağı değerlendirilmektedir.

 ÇAMLIDERE İLÇE EĞİTİM KÜLTÜR

 Çamlıdere ilçesinde 1910 yıllarından önce Din Eğitimlerinin verildiği Medreselerin hizmet verdiği ,bu tarihten sonra ise şimdiki ilkokullar seviyesinde olan İptidai Mektebi ile ortaokul seviyesinde olan Rüştüye Mekteplerinin hizmet verdiği, 1929 - 1930 yıllarında ilkokul açılmış, 1964-1965 yıllarında orta okul, 1975-1976 yılların da da lise seviyesinde eğitim ve öğretime başlanılmıştır. İlçede herhangi bir Yüksek Öğretim Kurumu bulunmamaktadır. 1997-1998 Öğretim yılında 4306 Sayılı Yasa gereğince Sekiz yıllık kesintisiz İlköğretim uygulamasına geçilmiştir. 

Çamlıdere İlçe merkezinde 1 İlköğretim Okulu, 1 Çok Programlı Lise,l İmam Hatip Lisesi Köylerimizde ise Peçenek Beldesi İlköğretim Okulu ve Osmansin Köyü İlköğretim Okulu mevcut olup,diğer Köylerimizdeki İlköğretim okulları öğrenci yetersizliği nedeni ile kapalı durumdadır,Okulları kapalı durumda olan Köylerimizdeki öğrenciler ise yukarıda belirtilen 3 İlköğretim Okuluna taşınarak Taşımalı Eğitim sisteminden yararlanmaktadırlar. Sıra No Okulun adı Erkek Öğr. Sayısı Kız Öğrenci Sayısı Toplam Öğrenci Sayısı Öğretmen Sayısı 1 Çok Programlı 

Lise 90 43 133 12 2 İmam-Hatip Lisesi 32 -- 32 9 3 Mrkz.Atatürk İ.O.O. 270 241 511 20 4 Peçenek İ.Ö.O. 102 89 191 12 5 Osmansin İ.Ö.O. 86 84 170 11 Merkez Atatürk İ.Ö.O. Taşımalı Eği. Tâbi Öğrci Sayısı : 85 Peçenek İ.Ö.O. Taşımalı Eği. Tâbi Öğrenci Sayısı : 173 Osmansin İ.Ö.O. Taşımalı Eği. Tâbi Öğrenci Sayısı : 75 İlçe merkezinde 2002 yılında eğitim ve öğretime açılan Çok Programlı Lisede Muhasebe, Mobilya ve Dekorasyon, Metal İşleri, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi, Bilgisayar bölümleri mevcut olup, bunlardan Mobilya ve Dekorasyon, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi ile Bilgisayar bölümleri eğitim öğretime açılmış, öğrenci yetersizliği nedeniyle Muhasebe ve Metal İşleri bölümleri açılamamıştır. İlçede yaygın eğitim faaliyetleri olarak Halk Eğitim 

Merkezi Müdürlüğü ve Halk Kütüphanesi mevcut olup, Basım evi, Kitapevi, Sinema, Tiyatro ve herhangi bir spor tesisi bulunmamaktadır. İlçede yaşayan yetişkin genç kızların ve genç erkeklerin istihdama yönelik beceri ve deneyimlerini kazandırmak ve onları iş ve meslek sahibi yapmak amacıyla Kaymakamlığımızın öncülüğünde İlçe Belediye Başkanlığı, İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü, Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğü ve Ankara Olgunlaşma Enstitüsü ile işbirliğinde Nakış,Biçki-Dikiş ve Triko üzerinde üretime yönelik çalışmalar yapmak üzere Çamlıdere Çok Programlı Lisesinde Şubat 2005 ayı içerisinde üretim atölyesinin malzemeleri alınarak ve elektrik donanımı yapılarak eğitim çalışmalarına başlanmıştır. Eğitim gören 33 bayan öğrenciye Ankara Olgunlaşma Enstitüsü tarafından sipariş üzerine iş imkanı sağlanmakta, gelen işler yapılarak tekrar Enstitüye teslim edilmektedir. İlçemizde herhangi bir spor tesisinin bulunmaması nedeniyle 2002 yılında Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünce ilçemize çelik konstrüksiyon panel kaplama bir spor salonu yapılması planlanmış ise de spor sahası yapılacak alanda imar planı ve tahsis işlemlerindeki bazı eksiklikler nedeniyle bu yatırım gerçekleştirilememiştir. 2004 yılı içerisinde imar planı ile ilgili sorun çözümlenerek 16.432 m2 lik bir alanın Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğüne tahsisinin yapılması ve Gençlik ve Spor Müdürlüğünün yatırım programına alınması hususunda çalışmalar devam etmektedir. İlçemizde kültürel ve sportif faaliyet olarak 1977 yılında Çamlıdere Spor Kulübü kurulmuş ve Çamlıdere Spor Futbol Takımı adı altında 2 nci amatör kümede faaliyet göstermektedir. Ayrıca her yıl Temmuz ayı içerisinde yağlı pehlivan güreşleri, müzik şöleni ve ilçe merkezinde türbesi bulunan Peygamberimiz Hz.Muhammed'in manevi evladı Ömerül Faruk'un 4 ncü soyundan gelen Şeyh Ali Semerkandi'yi anma gününün yer aldığı Çamlıdere Aluçdağı Festivali yapılmaktadır. 

ÇAMLIDERE İLÇE NÜFUS

 İLÇE MERKEZİ ÇAMLIDERE 2.764 1.412 1.352 KÖYLER 3.975 1.936 2.039 İLÇE MERKEZİ VE KÖYLER GENEL TOPLAM 6.739 3.348 3.391 01 AHATLAR 81 43 38 02 ATÇA 111 53 58 03 AVŞARLAR 52 27 25 04 AVDAN 89 42 47 05 ALAKOÇ 39 20 19 06 AKKAYA 54 32 22 07 BEŞBEYLER 215 104 111 07 BUĞRALAR 111 40 71 09 BÜKELER 85 46 39 10 BAYINDIR 90 46 44 11 BARDAKÇILAR 51 27 24 12 ÇAMKÖY 53 24 29 13 ÇUKURÖREN 195 92 103 14 DÖRTKONAK 255 131 124 15 DOYMUŞ 38 20 17 16 DOĞANCI 15 6 9 17 DOĞANLAR 228 98 130 18 DAĞKUZÖREN 145 68 77 19 ELVANLAR 64 38 26 20 ELDELEK 96 45 51 21 ELMALI 137 62 75 22 ELÖREN 54 24 30 23 GÜNEY 85 45 40 24 GÜMELE 44 21 23 25 İNCEÖZ 64 31 33 26 KUYUBAŞI 16 9 7 27 KUŞÇULAR 49 26 23 28 MEŞELER 42 23 19 29 MUZRUPAĞACIN 159 74 85 30 MÜSELLİM 52 24 28 31 OSMANSİN 288 137 151 32 OZMUŞ 60 29 31 33 ÖRENKÖY 21 13 8 34 PEÇENEK 135 62 73 35 PELİTÇİK 103 57 46 36 SARIKAVAK 187 93 94 37 TATLAK 118 60 58 38 YONCATEPE 94 48 46 39 YILANLI 97 46 51 40 YEDİÖREN 70 30 40 41 YAHŞİHAN 33 20 13 

ÇAMLIDERE İLÇE EKONOMİ

 İLÇEMİZDE EKONOMİK HAYAT Çamlıdere İlçesi geçmişte günümüzde ekonomik yönden kalkınmamış bir İlçedir. Tarım alanlarının verimsiz ve yetersiz olması, ana yolların güzergahının ilçemizden geçmemesi ve orman ürünleri haricinde kayda değer başka bir ekonomik kaynağın olmaması nedeniyle ilçe , il merkezine yoğun göç vermektedir. İlçedeki tarım ve hayvancılık iptidai bir şekilde uygulanmakta olup ekonomik bir değer ifade etmemektedir. İlçenin Ankara'ya yakın olması, Ankara'da çok sayıda Çamlıdere’linin oluşu ve hemşehri hukuku nedeniyle vatandaşlarımızın Ankara ile sıkı bir bağlantısı olmakta,en basit ihtiyaçlarını dahi oradan temin etme cihetine gidilmektedir. Bu durum İlçede ticaretin gelişmemesinde en büyük etken olarak ortaya çıkmaktadır. Yukarıdaki olumsuz etkinlerden dolayı İlçe ekonomik yönden üretici durumda olmayıp,tüketici durumdadır. Sanayi : Çamlıdere ilçesinde küçük kereste atölyeleri, sobacı, demirci, elektrikçi gibi küçük iş yerlerinin haricinde önemli bir sanayi kuruluşu bulunmamaktadır. Tarım ve Hayvancılık : İlçe arazisinin 42.600 hektarı orman alanı, 3.639 hektarı tarım arazisi, 5.000 hektarı çayır-mera, 1.361 hektarı tarıma elverişli olup kullanılmayan arazi, 12.400 hektarı ise tarım dışı arazidir. Tarıma elverişli sulak ve verimli arazinin yok derecede az olması nedeniyle tarım pek gelişmemiştir. Çamlıdere ilçesinde tarım ve hayvancılığın geliştirilmesi amacıyla ilçemiz Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı tarafından 1997 yılından bu yana uygulanan projeler ile 80 çiftçi aileye 400 adet arı kovanı, 40 çiftçi aileye 1 er adet olmak üzere Holstein ırkı süt ineği, 180 çiftçi aileye 1544 adet koyun, 978 çiftçi aileye 7234 adet hindi palazı, 46 çiftçi aileye 2500 adet ceviz fidesi dağıtımı ve 26 aileye 130 kovan arı dağıtımı yapılmıştır. Daha önce yapılan geri dönüşümlü koyunculuk projesinden elde edilen koyunlardan 7 çiftçi aileye 130 adet koyun dağıtımı yapılmıştır. Ayrıca proje bedelleri Ankara İl Özel İdare Bütçesinden karşılanarak Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı İlçe Müdürlüğünce özellikle köylerimizde olmak üzere bahçe, sera, hububat ve yem bitkileri gibi demostrastyon çalışmaları yapılmaktadır. 2004 yılında ise 24 çiftçi aileye 1170 adet beyaz hindi palazı, 20 kişiye 1000 adet ceviz fidanı , kırsal alanda destek projesi kapsamında Yılanlı Köyü Tarımsal Kalkınma Kooperatifine üye 50 çiftçiye 412.000.000.000 TL. bedelli 1250 koyun dağıtımı yapılmıştır. İlçemizde tarım ve hayvancılık ile ilgili faaliyet olarak S.S. Çamlıdere ve Çevre Köyleri Tarımsal Kalkınma Kooperatifince hazırlanan ortaklar mülkiyetinde ödeneği Tarım ve Köyişleri Bakanlığı bütçesinden karşılanan 2.081.360.344.000 TL. proje bedelli, 1 yıl geri ödemesiz, 7 yıl ödemeli damızlık sığır yetiştiriciliği projesi uygulamaya geçirilerek 50 aileye 4’er adet olmak üzere 200 adet damızlık sığır dağıtımının yapılması 2005 yılı içerisinde gerçekleştirilmiştir. Doğrudan Gelir Desteği ve Çiftçi Kayıt Sistemi projesi kapsamında 2004 yılında 384 çiftçiye 106.830.336.000 TL. tahakkuk ettirilmiş ve 2005 yılında ödemeleri yapılmıştır. 2005 yılında toplam 5246 dönüm tarla kayıt altına alınmış 273 çiftçi Doğrudan Gelir Desteği ve Çiftçi Kayıt Sistemi Projesinden yararlanmak üzere başvuruda bulunmuştur. İlçemizdeki hayvan sayıları aşağıdaki gibidir: Büyük Baş Hayvan : 8.900 Küçük Baş Hayvan : 16.000 Kanatlı Hayvan : 16.500 Arıcılık : 100 adet sepet ( eski tip) 5100 fenni kovan İlçedeki Mevcut Kooperatifler ve Çalışma Alanları : Kooperatif olarak 15 adet Tarımsal Kalkınma Kooperatifi mevcuttur.

ÇAMLIDERE İLÇE SOSYAL YAPI

 SOSYAL ORTAM Konut Durumu: Çamlıdere ilçe merkezi ve köylerimizdeki binaların çoğunluğu ahşap ve kerpiçten genellikle 2 veya 3 kat üzerine yapılmış olup,son zamanlarda ahşap binaların yerini betonarme binalar almaktadır. İlçe halkının % 80 ni konut sahibi olup % 20 si kiracı durumundadır.Özellikle ilçemize dışarıdan atanan kamu personeli açısından kurumların yeterli sayıda lojmanlarının bulunmayışı nedeniyle konut sıkıntısı çekilmektedir. Kamu kurum ve kuruluşlarının hizmet binası ve lojman durumları ; ilçemizde 1979 yılında hizmete girmiş bulunan 3 katlı Hükümet Konağı mevcut ise de günün koşullarına göre ihtiyaca cevap verememekte ve mevcut Hükümet Konağına bir kat daha ilave yapılması hususunda Kaymakamlığımıza çalışmalar devam etmektedir. Emniyet Amirliği, Kadastro Müdürlüğü ve Halk Kütüphanesinin Hizmet binaları bulunmayıp Belediyeye ait binalarda kiralamak suretiyle hizmet vermektedirler. Çamlıdere Adliyesi ve Emniyet Amirliği hizmet binası ve lojmanlarının yapımı için ilçe merkezinde yeterli miktarda arsa tahsis edilmiş, ilçemizdeki var olan hizmet binası ve konut sıkıntısı göz önünde bulundurularak Adliye ve Emniyet Amirliğine ait hizmet binası ve lojmanlarının yapılması halinde ilçemizdeki konut sorunu Önemli bir ölçüde çözümlenmiş olacaktır. İlçemizdeki kamu kurum kuruluşlarına ait Kaymakamlık, İlçe Jandarma Komutanlığı , Özel İdare, Sağlık Grup Başkanlığı,İlçe Tarım Müdürlüğü,Malmüdürlüğü, Orman İşletme Müdürlüğü ve T.C. Ziraat Bankasının lojmanları mevcut olup, ihtiyaca cevap verecek durumdadır. Ayrıca Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca 1983 yılında 4 er dairelik iki sosyal konut yaptırılmış,ilçemiz Belediyesine devredilerek ihtiyaç sahiplerine dağıtımları yapılmıştır. İlçemizde 23 adet Yapı Kooperatifi kurulmuş ve bu kooperatifler tarafından 30-70 konutluk siteler halinde dinlenme amaçlı dağ evleri yapılmaktadır. Söz konusu kooperatiflerden 3 nün inşaatları tamamlanarak iskan ruhsatlan verilmiş olup,diğer kooperatiflerin inşaat çalışmaları ise devam etmektedir. Bu kooperatiflerin üyeleri ilçe halkından olmayıp, ilçe dışından vatandaşlardan oluşmaktadır. 

ÇAMLIDERE HARİTA

 Sosyal Yaşantı İş ve Çalışma Hayatı : Çamlıdere sosyal yaşantı yönünden mahrum bir bölgedir. İlçede halkın boş zamanlarını değerlendirecek gerek sosyal yaşantı yönünden gerekse kültürel yönden hiçbir faaliyetin bulunmayışı ilçenin sosyal yaşantısını olumsuz yönde etkilemektedir.Halkın büyük bir kesimi kırsal alanlarda yerleşmiş, halk; orman işçiliği ve istihsalleri, hayvancılık, küçük çapta ticaret ve el zanaatları ile uğraşı vermektedir.